«مردم حاضر به پرداخت هزینه‌های زیاد جهت حفظ آرامش و مطلوبیت خود هستند، حتی اگر این آرامش در ترافیک‌های سنگین وجود داشته باشد.»
بنزین گران هم آلوده می کند
عبارات مهم : بنزین
به گزارش روزنامه شرق,«آلودگی هوا در این دوران تبدیل به بخشی از فرهنگ کشور شده است هست؛ به طوری که در بسیاری از صحبت های روزانه و اداری، این عنوان مطرح می شود. اغلب شهرنشینان آلودگی هوا را ناشی از تردد اتومبیل ها و مصرف بنزین می دانند. این برداشت یک سویه منجر به این شده است است که دولتی ها نیز تمام فشار خود را روی این بخش بگذارند؛ به گونه ای که در مصاحبه مطبوعاتی مدیر جمهوری به این عنوان به صورت مستقیم اشاره شد.
نکته اساسی اینجاست که به یقین مصرف بالای بنزین و تردد اتومبیل می تواند بخش قابل توجهی از آلودگی را ایجاد کند ولی همه ماجرا نیست. در علم حمل ونقل، گزینش وسیله نقلیه سفرهای شهری و بین شهری عموما بر اساس فرمول های ریاضی بررسی می شود. نگاه به ساختار این فرمول ها نشان می دهد که مطلوبیت، محوری ترین عامل در گزینش خواهد بود. به زبان راحت تر، مسافر وسیله ای را گزینش می کند که راحت تر باشد. مسلما مسافران شهری هرگز با فرمول های پیچیده ریاضی دست به گزینش نمی زنند، بلکه به صورت کاملا ذاتی و بر اساس تجربه گزینش می کنند. حال اگر جامعه به سمتی پیش رفته است که اکثر ترددها با استفاده از خودروهای شخصی انجام می شود، علتش ارزانی بنزین نیست. علت این ادعا را می توان در واکنش‌ها مردم در وقت سهمیه بندی بنزین در دولت نهم و دهم یافت. تغییرات سنگین قیمت بنزین نه تنها موجب کم کردن مصرف نشد، بلکه در برهه هایی از وقت رکورد مصرف نیز شکسته شد. به بیان دیگر، مردم حاضر به پرداخت هزینه های زیاد جهت حفظ آرامش و مطلوبیت خود هستند، حتی اگر این آرامش در ترافیک های سنگین وجود داشته باشد.
بنزین گران هم آلوده می‌کند
عدم دسترسی تمام نقاط شهر به سرویس حمل و نقل عمومی، فرسودگی ناوگان، شلوغی بیش از حد، فاصله زمانی زیاد حرکت آنها و نبود یک برنامه قابل اطمینان از دلایل عمده عدم استفاده از سرویس عمومی هست. نبود چنین شرایطی حکم می کند که از وسیله نقلیه شخصی استفاده شود؛ حتی اگر این وسیله فقط جهت «یک نفر» باشد. اتومبیل تک سرنشین یک اصطلاح نیست، یک فاجعه زیست محیطی است ولی همین تک سرنشین ترجیح می دهد در تخریب محیط زیست همکاری روزانه داشته باشد تا از سرویس حمل و نقل عمومی استفاده کند. شکست پویش هایی مانند سه شنبه بدون اتومبیل مؤید این عنوان است.
بسیاری از ما خاطرات زیادی از دوران مدرسه رفتن خود داریم. پیاده روی های طولانی یا استفاده از سرویس های حمل و نقل شهری راه های امن رسیدن به مدرسه و بازگشت از آن بود. محور مهم این لذت واژه ای به نام امنیت بود. پدر و مادر با خیال آسوده فرزند خود را راهی کوچه و خیابان می کردند، در حالی که تلفن های همراه امروزی با این نرم افزارهای پیشرفته جهت کنترل تردد وجود نداشت ولی امروز چه اتفاقی افتاده است که والدین مایل نیستند کودکان خود را به تنهایی راهی مدرسه کنند. استفاده از اتومبیل شخصی جهت حمل ونقل کودکان تبدیل به فرهنگ اشتباهی شده است است که امروزه در فیلم های صداوسیما نیز به آن دامن زده می شود. متولیانی که آلودگی هوا را همواره به مصرف بنزین گره می زنند، چقدر به چنین مسائلی فکر کرده اند؟ آیا گسترش یک فرهنگ صحیح در جامعه وظیفه صاحبان دولت نیست؟
«مردم حاضر به پرداخت هزینه‌های زیاد جهت حفظ آرامش و مطلوبیت خود هستند، حتی اگر این آرامش در ترافیک‌های سنگین وجود داشته باشد.»
بهتر است دولت، مجلس و صاحب نظران به جای پاک کردن صورت مسئله، به فکر حل مسئله باشند. فکر می کنم از آن وقت که شعار توسعه حمل ونقل عمومی داده شده، بیش از ٣٠ سال می گذرد. یعنی کارمندی که نخستین بار این شعار را شنید و از قشنگی آن مسرور شد، اکنون بازنشسته است و هرگز طعم این توسعه را نچشیده.»
واژه های کلیدی: بنزین | فرهنگ | آلودگی | آلودگی | اتومبیل | استفاده | آلودگی هوا | حمل و نقل عمومی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
